
یک متخصص مدیریت، پیشگیری و کنترل اعتیاد: مادهی مخرب در حشیش ایران 3 برابر استاندارد جهانی است
دکتر سید رضا موسویزاده، متخصص مدیریت، پیشگیری و کنترل اعتیاد و مسئول فنی درمانگاه اعتیاد بیمارستان شهید بهشتی زنجان، گفت: ماده موثر و مخرب حشیش، THC (تتراهیدروکانابینول) نامیده میشود و در ایران 3 برابر استاندارد جهانی است.
پایگاه خبری وبدا-زنجان: دکتر موسویزاده در برنامه رادیویی “سیب سلامت” صدای مرکز زنجان، حشیش را عصارهی فشردهی گیاه شاهدانه معرفی کرد که به دلیل داشتن THC بالا، مادهای روانگردان و اعتیادآور محسوب میشود و افزود: حشیش مورد استفاده در دنیا دارای THC کمتر از 8درصد است در حالی که این میزان در کشور ما از طریق دستهای آلودهی سوداگران و به وسیلهی تراریختگی به بیش از 25درصد رسیده است.
وی به خانوادهها هشدار داد حشیش ممکن است با نامهایی مثل گل، ماریجوانا، بنگ یا چرس در بین جوانان رواج داشته باشد و خاطرنشان کرد: همه این مواد از خانواده حشیش هستند و جوانان و خانوادهها باید هوشیار باشند این مواد که به طور غیرقانونی در ایران عرضه میشوند به شدت عارضهدار بوده و باعث وابستگی و اعتیاد میشوند.
این متخصص مدیریت، پیشگیری و کنترل اعتیاد با بیان اینکه حشیش جزو مواد چربیدوست است، افزود: این ماده مخدر باعث از بین رفتن چربیها میشود و از آنجایی که ساختار مغز از چربی تشکیل شده، مصرف حشیش باعث کوچک شدن بافت مغز میشود و قابلیتهای فرد مصرفکننده را تحت تاثیر قرار میدهد.
وی اظهار کرد: علاوه بر مغز، ارگانهای جنسی نیز محل اثر حشیش هستند و مصرف این ماده مخدر میتواند منجر به اختلالات جنسی و ناباروری در مصرفکنندگان شود.
دکتر موسویزاده، بیانگیزگی را یکی از عوارض مصرف حشیش عنوان کرد و گفت: مصرفکنندگان حشیش به دلیل بیهدف و بیانگیزه بودن و انزواطلبی و عدم مسئولیتپذیری معمولا با اصطلاحات نامناسب و تحقیرآمیزی چون “تن لش” یا “هیکل بیمصرف” مورد خطاب قرار میگیرند.
وی افسردگی را دیگر عارضه مصرف حشیش برشمرد و خاطرنشان کرد: مصرفکنندگان این ماده مخدر اغلب تصور میکنند که حشیش موجب ایجاد احساس نشاط و سرخوشی در آنان میشود، حال آنکه در پس این نشاط و شادی کاذب، دچار افسردگی بسیار شدیدی میشوند که درمانهای معمول افسردگی برای آن کارساز نبوده و ناگزیر روش شوکدرمانی به کار گرفته میشود.
مسئول فنی درمانگاه اعتیاد بیمارستان شهید بهشتی زنجان، یکی دیگر از عوارض مصرف حشیش را ابتلا به حملهی هراس خواند و افزود: این عارضه که با اصطلاح علمی “حملهی پانیک” شناخته میشود، یک حمله ناگهانی و شدید اضطراب است که بدون وجود خطر واقعی یا دلیل ظاهری رخ میدهد و باعث بروز واکنشهای جسمی و روانی شدید میشود. در این حالت فرد احساس ترس بسیار زیاد، احساس مرگ قریبالوقوع یا سکته قلبی کرده و علائمی مانند تپش قلب شدید، تعریق، تنگی نفس، لرزش، سرگیجه، حالت تهوع و احساس خفگی را تجربه میکند.
وی جنون را دیگر عارضهی مصرف حشیش عنوان کرد و گفت: متاسفانه با دستکاریهایی که در ساختار حشیش صورت گرفته، مصرفکنندگان این ماده مخدر در همان مراحل اولیه دچار حمله جنون شده و گرفتار توهم و هذیان میشوند.
دکتر موسویزاده، توهم را درک بدون مُدرِک تعریف کرد و افزود: توهم باعث میشود فرد مصرفکننده صداها یا مشاهداتی تجربه کند که اطرافیان نمیکنند و وجود خارجی ندارد. هذیان هم باور غلطی است که با هیچ منطقی اطلاح نمیشود مثلا تصور میکنند در غذای آنها سم ریخته شده یا اعضای خانواده، دشمن آنها هستند.
وی در خصوص درمانپذیر بودن عوارض حشیش، گفت: بسته به اینکه فرد مصرفکننده، مبتلا به بیماریهای زمینهای باشد یا خیر و همچنین بسته به میزان مصرف و زمان مراجعه برای درمان، اقدامات متفاوتی جهت بهبودی و معالجه فرد صورت میگیرد ولی علیرغم این اقدامات، در برخی موارد عوارض ناشی از حشیش ماندگار است و فرد تا پایان عمر، ناچار به مصرف داروهایی از جمله داروهای ضدجنون، ضد حمله هراس و ضد افسردگی میباشد.
این متخصص مدیریت، پیشگیری و کنترل اعتیاد به خانوادهها توصیه کرد از خوددرمانی یا بردن مصرفکنندگان حشیش به کمپهای ترک اعتیاد خودداری کنند و افزود: مصرفکنندگان حشیش دچار بیماری ارتباطات هستند و اگر بتوانیم آنها را در یک شبکهی سالم و گروهی که به سمت رهایی و بهبودی و سلامت هستند قرار دهیم و در کنار آن، عوارض ناشی از این ماده مخدر را با دارو درمان کنیم، امید موفقیت بسیار زیاد است.