دکتر مینو محرز، استاد برجسته و متخصص بیماری‌های عفونی، در گفت‌وگو با وبدا با ابراز نگرانی جدی از افزایش موارد ابتلا به سرخک و سرخجه در کشور، گفت: این آمار فاجعه است و باید علت دقیق آن به‌سرعت بررسی شود.
به اعتقاد دکتر محرز در این رابطه کنترل زنجیره انتقال بیماری از همان مرحله نخست، یعنی تأمین و ارائه صحیح واکسن‌ها، ضروری است.
او با اشاره به وضعیت نگران‌کننده در برخی مناطق کشور افزود: متأسفانه در شهرهایی مانند اهواز، زاهدان، بم و بابل بیشترین موارد مشاهده شده است. این نشان می‌دهد که دسترسی، آموزش و فرهنگ‌سازی درباره واکسیناسیون هنوز با چالش‌های جدی روبه‌روست.
گسترش نهضت ضد واکسن تهدیدی برای سلامت جامعه
دکتر محرز در بخش دیگری از سخنان خود، رشد جریان ضد واکسن در کشور را یکی از دلایل اصلی بازگشت بیماری‌های واگیردار دانست و توضیح داد: متأسفانه شاهد هستیم که روزبه‌روز نهضت ضد واکسن در کشور بیشتر می‌شود.
وی ادامه داد: به‌عنوان مثال، در بیمارستان لاله، فردی از قم را دیدم که همراه فرزندش آمده بود اما از تزریق واکسن به کودک خود ممانعت می‌کرد. در حالی که واکسیناسیون یک قانون است و چنین مقاومت‌هایی بسیار وحشتناک است.
به گفته این استاد بیماری‌های عفونی، مرور آمار چهار ماه نخست سال نشان می‌دهد که بیشترین مبتلایان به سرخک و سرخجه، کودکان زیر یک سال تا ۹ سال هستند.
او تأکید کرد: این موضوع هشدار بزرگی است و نشان می‌دهد که تزریق واکسن سرخک در مدارس باید همچنان اجباری باقی بماند. اگر در این بخش کوتاهی شود، پیامدهای جدی به‌دنبال خواهد داشت.
بازگشت خطرناک به گذشته
محرز با یادآوری موفقیت‌های گذشته در ریشه‌کن کردن این بیماری گفت: میزان ابتلا به سرخک و سرخجه در کشور سال‌ها پیش به صفر رسیده بود. اما امروز باورهای غلط و مقاومت در برابر واکسیناسیون، ما را دوباره به گرفتاری‌هایی بازمی‌گرداند که یادآور مشکلات صد سال پیش است.
او ادامه داد: ما در گذشته افراد تا ۲۵ سالگی را در برابر سرخک و آبله‌مرغان واکسینه می‌کردیم. این اقدام جمعی توانست جلوی طغیان بیماری‌ها را بگیرد. اگر دوباره این تجربه‌ها را فراموش کنیم، هزینه‌های سنگینی در انتظار سلامت جامعه خواهد بود.
واکسن را جدی بگیرید
این متخصص بیماری‌های عفونی در پایان با تأکید بر مسئولیت اجتماعی همه مردم گفت: به مردم توصیه می‌کنم که تزریق واکسن را جدی بگیرند. واکسیناسیون تنها راه جلوگیری از بازگشت بیماری‌های واگیردار است و بی‌توجهی به آن می‌تواند سلامت عمومی را به خطر بیندازد.