روانشناسان رفتارهای رایج زنان تنها را شناسایی کرده‌اند که ممکن است حتی خودشان هم متوجه آن نباشند:
انزوای اجتماعی
این وضعیت به تدریج ایجاد می‌شود. یک دعوت رد شده به مهمانی یا بی‌توجهی به این‌که چرا کسی شما را دعوت نکرده، می‌تواند روی هم انباشته شود.
مشغولیت بیش از حد
برخی زنان به‌ظاهر بسیار فعال و اجتماعی هستند، اما این می‌تواند پوششی برای تنهایی باشد. بسیاری از زنان تنها، همان‌هایی هستند که همیشه در حال انجام کارهای مختلف هستند و به نظر می‌رسد که همه چیز را کنترل می‌کنند.
روابط کم عمق
داشتن افراد زیاد در اطراف، لزوماً به معنای ارتباط عاطفی عمیق نیست. برخی زنان به‌راحتی روابطی برقرار می‌کنند، اما این روابط ممکن است سطحی و فاقد آسیب‌پذیری عاطفی باشند. همین موضوع می‌تواند احساس تنهایی ایجاد کند.
خشنودی افراطی از دیگران
زنان تنها اغلب برای راضی نگه داشتن دیگران، خواسته‌ها و نیازهای خود را نادیده می‌گیرند. این رفتار ممکن است مثبت تلقی شود، اما می‌تواند منجر به فرسودگی و دل‌زدگی شود.
مثبت‌گرایی افراطی
این زنان همیشه در ظاهر خوشحال و سرزنده‌اند، اما این می‌تواند پوششی برای احساسات واقعی آن‌ها باشد.
ناتوانی در ابراز یا تحمل احساسات منفی می‌تواند افراد را از خود دور کند. زنان تنها ممکن است صدای منتقد درونی قوی‌ای داشته باشند که مدام به آن‌ها می‌گوید چیزی در آن‌ها ایراد دارد و به همین دلیل تنها هستند.
استقلال افراطی
استقلال، ویژگی مثبتی است، اما اگر از حد بگذرد می‌تواند نشانه‌ای از دوری عاطفی باشد. این زنان ممکن است کمک دیگران را نپذیرند و ترجیح دهند همه چیز را خودشان انجام دهند، تا از آسیب دیدن یا ناامیدی جلوگیری کنند.
فرار به دنیای دیجیتال
زمان زیادی در شبکه‌های اجتماعی یا تماشای بی‌وقفه سریال‌ها می‌تواند نشانه نیاز به ارتباط باشد.
بی‌توجهی به خود
تنهایی می‌تواند باعث کاهش مراقبت از خود شود. کاهش در خوردن غذا، مراقبت‌های شخصی و بی‌علاقگی به علایق شخصی می‌تواند بازتابی از افسردگی مرتبط با تنهایی باشد.