به گزارش اقتصاد آنلاین ، شش دهه از فقدان چهره‌ای می‌گذرد که با وجود عمر کوتاهش، ردپایی عمیق و ماندگار در دوبله و هنر نمایشی ایران بر جای گذاشت؛ کاووس دوستدار، گوینده و بازیگری که تنها در ۲۶ سالگی چشم از جهان فروبست، اما نامش همچنان در حافظه دوستداران سینما و دوبله زنده است.
ستاره‌ای که در ۲۶ سالگی خاموش شد
کاووس دوستدار در دوران کوتاه فعالیت خود به یکی از برجسته‌ترین صدا‌های نسل طلایی دوبله ایران تبدیل شد. مرگ ناگهانی او در سن جوانی جامعه هنری را در بهت فرو برد؛ صدایی که می‌توانست سال‌ها بدرخشد، ناگهان از حرکت ایستاد و جای خالی‌اش در دوبله، خالی ماند.
صدای ماندگار چهره‌های بزرگ سینمای جهان
دوستدار با صدای خاص، بیان قوی و توانایی در انتقال دقیق احساسات، گویندگی بسیاری از چهره‌های مطرح سینمای جهان را بر عهده داشت. الویس پریسلی، آنتونی پرکینز، دیوید نیون، تونی کرتیس، آلن دلون، استیو مک‌کوئین و عمر شریف از جمله بازیگرانی هستند که مخاطبان ایرانی آنها را با صدای او شناخته‌اند و همین صدا، بخشی از خاطره جمعی سینمادوستان شده است.
از صحنه تئاتر تا استودیو‌های دوبله
او تنها یک دوبلور نبود؛ حضور فعالش در تئاتر نشان می‌داد که کار با صدا و بدن را هم‌زمان تجربه کرده است. این تجربه‌ها باعث شد صداپیشگی‌اش عمق بیشتری پیدا کند و توانایی‌اش در ایفای نقش‌های پیچیده افزایش یابد.
هاملت؛ نقطه اوج درخشش کاووس دوستدار
اوج شکوفایی هنری او در دوبله نقش هاملت در نسخه ۱۹۶۴ به کارگردانی گریگوری کوزینتسف و با بازی «اینوکنتی اسموکتونفسکی» رقم خورد. اجرای او در این نقش نه‌تنها در زمان خود تحسین شد، بلکه سال‌ها بعد نیز به‌عنوان یکی از ماندگارترین دوبله‌های تاریخ ایران مورد یادآوری قرار گرفت. بسیاری از کارشناسان معتقدند همین نقش او را به یکی از ستارگان حقیقی دوبله ایران تبدیل کرد.
گزارشی که بخشی از تاریخ دوبله را روایت می‌کند
در روز ۲۷ آبان ۱۳۴۴، روزنامه اطلاعات گزارشی مفصل درباره زندگی و مرگ این گوینده توانمند منتشر کرد؛ گزارشی که امروز نیز ارزش تاریخی دارد و روایتی است از استعداد درخشانی که خیلی زود از میان رفت. مرور آن گزارش، یادآور دوره‌ای طلایی در دوبله ایران و جایگاه ویژه کاووس دوستدار در آن دوران است.
