
استادیار گروه مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه، به تأخیر انداختن باروری و افزایش سن فرزندآوری یک مسئله اجتماعی جهانی است افزود: این موضوع می تواند با با طیف گستردهای از پیامدهای پزشکی، اقتصادی، جمعیتی و اجتماعی همراه باشد.
دکتر منا لرکی به مناسبت هفته ملی جوانی جمعیت در گفتگو با وبدا، اظهار کرد: جمعیت جوان از عوامل اصلی اقتدار کشورها به شمار می رود و نیروی کار بزرگی را فراهم میکند؛ به طوری که کشورها میتوانند انتظار توسعه اقتصادی سریعی داشته باشند.
متخصص سلامت باروری دانشگاه ادامه داد: امروزه مسألهی به تأخیر انداختن باروری و افزایش سن فرزندآوری یک مسئله اجتماعی جهانی محسوب می شود، که طی دهه های اخیر در اکثر کشورها با شرایط فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی متفاوت، نمود بیشتری یافته و با افزایش سن باروری به 35 سال یا بیشتر، زمینه بالارفتن عوارض بارداری در کشورهای با درامد پایین و یا حتی بالا را فراهم کرده است.
دکتر لرکی با اشاره به اینکه در بسیاری از مطالعات، افزایش قابل توجه خطر پیامدهای نامطلوب پریناتال و عوارض بارداری در زنان 30 تا 34 ساله در مقایسه با مادران جوان مشاهده شده است، افزود: تأخیر در فرزندآوری و افزایش سن اولین بارداری، در زنان با طیف گستردهای از پیامدهای پزشکی، اقتصادی، جمعیتی و اجتماعی همراه است.
مهمترین پیامد پزشکی تأخیر در فرزندآوری، خطر ناباروری است
استادیار گروه مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مهمترین پیامد پزشکی تأخیر در فرزندآوری را خطر ناباروری عنوان کرد و افزود: علاوه بر اینکه، تأخیر در فرزندآوری، زایمانهای بعدی را به سنینی با توانایی باروری کمتر، موکول میکند می تواند، شانس بارداری را نیز کاهش میدهد.
دکتر لرکی همچنین گفت: تأخیر در بارداری باعث سزارین، سقط جنین، لیبر طول کشیده، زایمان زودرس، دیابت بارداری، مردهزایی، اختلالات هیپرتانسیو، عوارض مرتبط با جفت و خونریزی در سه ماهه سوم، وزن کم هنگام تولد، و بروز ناهنجاریهای کروموزومی، از جمله سندرم داون می شود.
وی، ایجاد تغییرات هورمونی در دوران بارداری و شیردهی را زمینه ساز اثر محافظتی در برابر خطر ابتلا به سرطان سینه، تخمدان و آندومتر در مادران برشمرد و افزود: در رابطه با تبعات اقتصادی تأخیر در فرزندآوری هم باید گفت که به تأخیر انداختن باروری با افزایش هزینههای مختلف، از جمله هزینههای استفاده از فناوری کمک باروری و غربالگری های قبل از تولد و همچنین افزایش هزینههای مراقبتهای بهداشتی همراه خواهد بود.
سالمندی جمعیت ؛ پیامدهای جمعیتی و اجتماعی تأخیر در فرزند آوری
استادیار گروه مامایی دانشگاه، همچنین پیامدهای جمعیتی و اجتماعی تأخیر در فرزندآوری را پیری و سالمندی جمعیت عنوان کرد و افزود: با توجه به اینکه، تأخیر در اولین بارداری احتمال داشتن بیش از یک یا دو فرزند را در زنان کاهش میدهد، بنابراین ممکن است حتی منجر به بیفرزندی ناخواسته هم بشود و علاوه بر این سبب وقوع شکاف های عاطفی و مشکلات در ارتباط بین فرزندان و والدین می گردد.
متخصص سلامت باروری دانشگاه، درباره معایب تک فرزندی در جامعه هم بیان داشت: تک فرزندی در جامعه امروزی به پدیده رایجی تبدیل شده است و اغلب از نظر تأثیرات آن بر رشد کودک، موضوع قابل بحث است. امروزه زوجهای بیشتری تصمیم میگیرند، که تنها یک فرزند داشته باشند و دلایل مختلفی از جمله، دلایل اقتصادی یا اجتماعی در این تصمیم گیری دخیل می باشند.
اما این تصمیم میتواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی کودک داشته باشد، که یکی از رایجترین عوارض تک فرزندی، تنهایی کودک است. کودک به عنوان تنها فرزند خانواده، خواهر و برادری برای بازی و تعامل ندارد و این میتواند منجر به احساس انزوا و تنهایی شود. همچنین وابستگی بیش از حد به والدین و عدم توسعه مهارتهای لازم برای استقلال، کودکان تک فرزند را ممکن است در معاشرت با همسالان خود با چالش هایی مواجه کند؛ چراکه فرصتهای یکسانی برای تعامل با سایر کودکان مانند کودکانی که با خواهر و برادر خود بزرگ شدهاند، ندارند.
فرزندآوری ؛ منشأ حرکت ، تلاش ، رشد اقتصادی و توسعه پایدار
متخصص سلامت باروری دانشگاه، در ادامه با اشاره به مزایای فرزندآوری گفت: فرزند منشأ حرکت و تلاش است و با ورود به کانون گرم خانواده والدین سرشار از امید و تلاش می شوند. همچنین فرزندآوری، باعث تقویت و بهبود روابط خانوادگی می شود و علاوه بر افزایش حس مسئولیتپذیری، پویایی و همبستگی در بین اعضای خانواده، منجر به رشد و تعالی شخصیت والدین نیز می گردد.
استادیار گروه مامایی دانشگاه، افزود: با توجه به اینکه جمعیت جوان توانایی تولید علم و شکوفا کردن قدرت علمی یک کشور را دارند، بنابراین عدم تمایل به فرزندآوری می تواند، منجر به کاهش قدرت علمی کشور نیز شود. لذا در مجموع، ترویج فرزندآوری می تواند منجر به رشد و توسعه جامعه و بهبود کیفیت زندگی منجر شود.
پیامدهای منفی کاهش نرخ جمعیت
متخصص سلامت باروری دانشگاه، درباره معایب کاهش نرخ زاد و ولد در کشور اظهار داشت: کاهش نرخ زاد و ولد و پیشرفت یک جامعه به سمت سالمندی، کمبود نیروی کار در آینده را به همراه خواهد داشت و می تواند منجر به کاهش خلاقیت و نوآوری، کاهش بهره وری، فشار به سیستم های تأمین اجتماعی و رفاه و کاهش قدرت نظامی کشور گردد.
دکتر لرکی، با اشاره به اهمیت نقش متخصصین مامایی در حوزه جوانی جمعیت هم گفت: در قانون جوانی جمعیت چند ماده وجود دارد، که ارتباط مستقیم با حرفه سلامت باروری و مامایی داشته و این ماده ها شامل؛ پوشش بیمه ای خدمات سلامت زنان اعم از مراجعه به ماماها یا پزشکان، ارتقای مهارت مامایی کشور و افزایش تعداد ماماها به ازای هر دو مادر یک ماما، ارتقای کیفیت مراقبت بارداری و زایمان طبیعی با راه اندازی پرونده الکترونیک یکپارچه، کاهش هزینه های روحی – روانی و کاهش ترس و هراس نسبت به بارداری، برقراری نظام تضمین مهارت آموزی کیفیت خدمات بارداری و زایمان در قالب کارگروهی ماماها، پزشکان و متخصصان و امکان دسترسی به خدمات زایشگاهی ایمن و استاندارد طی مدت یک ساعت برای تمام زنان می باشند.
استادیار گروه مامایی دانشگاه، درباره شعار مهم در حوزه جوانی جمعیت اظهار کرد: در این راستا، هر ماما یک سفیر جوانی جمعیت محسوب می شود؛ چرا که متخصصین سلامت باروری و مامایی در زمینه های آموزش و مشاوره ازدواج، آموزش، مشاوره و مراقبت های بارداری، زایمان و پس از زایمان مادران کم خطر، تحکیم خانواده با تأکید بر سلامت جنسی، آموزش و مشاوره فرزندآوری، کمک به حفظ و ارتقای سلامت مادر و کودک، کاهش سقط عمدی جنین، ترویج و تشویق به زایمان طبیعی و خوشایند سازی آن نقش فعالی ایفا می کنند. آنها همچنین می توانند از طریق همکاری با سایر متخصصین در درمان اختلالات جنسی و پیشگیری از ناباروری حضور فعالانه و اثرگذار داشته باشند.