مسؤول واحد سلامت روان و اجتماعی مرکز بهداشت شهید بلندیان شهرستان قزوین با اشاره به اهمیت شناخت ترس های متداول در سنین مختلف رشد کودک، اظهار داشت: ترس در کودکان بخشی طبیعی از روند رشد ذهنی و هیجانی آنان است؛ ولی زمانی که این ترس ها نادیده گرفته شود یا با واکنش های نادرست والدین همراه باشد؛ ممکن است زمینه‌ساز اختلالات اضطرابی در آینده تبدیل شود. بنابراین شناخت نوع ترس بر اساس مرحله رشد کودک، برای مداخله به موقع و مؤثر، امری ضروری است.
مهسا امامیه، تصریح کرد: در سنین نوزادی تا دو سالگی، ترس ها بیشتر از جنس واکنش به صداهای ناگهانی، جدایی از والد یا چهره های غریبه هستند؛ که با ورود به سنین پیش دبستانی (۳ تا ۵ سال)، از تاریکی، حیوانات خیالی یا موجودات ناشناخته ترس داشته باشند. ولی در دوره دبستان، ترس از حوادث، مرگ والدین، یا شکست تحصیلی شایع می شود. وی افزود: در نوجوانی، ترس ها اغلب رنگ اجتماعی به خود می‌گیرند؛ از جمله نگرانی نسبت به قضاوت دیگران یا ترس از طرد شدن.
امامیه با تأکید بر نقش والدین و مراقبین در مدیریت صحیح این ترس‌ها، گفت: پاسخ مناسب به ترس کودک نه تنها موجب کاهش اضطراب کودک می‌شود؛ بلکه به شکل گیری احساس امنیت درونی و اعتماد به نفس کمک می کند.
مسئول سلامت روان و اجتماعی مرکز بهداشت شهرستان قزوین مهم ترین اقدام در کاهش ترس را شنیدن فعال، پرهیز از سرزنش یا بی اعتنایی، و استفاده از روش های غیرمستقیم مانند قصه گویی، نقاشی و بازی درمانی دانست. وی یادآور شد: اگرچه ترس یک احساس طبیعی در فرآیند رشد است؛ ولی تداوم یا شدت غیرمعمول آن، نیازمند ارزیابی تخصصی و گاه مداخله روان شناختی است. تقویت تاب آوری، آموزش روش های آرام سازی و حمایت عاطفی مستمر، از جمله راهکارهایی هستند که می توانند به کودکان کمک کنند تا با احساسات خود بهتر کنار بیایند و از مسیر رشد روانی سالم تری عبور کنند