دکتر سلیمان میگونی در گفت و گو با وبدا افزود: کوتاه بودن طول مجرا، و تغییرات هورمونی مانند افت سطح استروژن در دوران یائسگی، نزدیکی مجرای ادرار به واژن و مقعد، احتمال ورود باکتری‌ها (به‌ویژه E.coli) را افزایش می‌دهد. استفاده مکرر از آنتی‌بیوتیک‌ها، نگه داشتن ادرار، و حتی برخی محصولات بهداشتی مانند ژل‌های معطر واژینال می‌توانند زمینه‌ساز عفونت باشند.
علائم و نکات مهم در تشخیص
با اشاره به اینکه سوزش هنگام ادرار، تکرر ادرار، احساس فوریت در دفع، ادرار بدبو یا کدر، و گاهی درد در پایین شکم از علائم شایع هستند. افزود: گاهی تب یا وجود خون در ادرار نیز مشاهده می‌شود. تأکید بر این نکته مهم است که بسیاری از زنان، ترشح واژینال یا خارش را با عفونت ادراری اشتباه می‌گیرند، درحالی‌که این دو وضعیت درمان متفاوتی دارند و تشخیص دقیق تنها با آزمایش ادرار امکان‌پذیر است.
درمان صحیح و نکات مراقبتی
به گفته رئیس بیمارستان بنت الهدی بجنورد، درمان عفونت ادراری معمولاً با تجویز آنتی‌بیوتیک خوراکی کوتاه‌مدت انجام می‌شود، اما انتخاب دارو باید بر اساس کشت ادرار باشد، نه مصرف خودسرانه.
وی خاطرنشان کرد: نوشیدن آب فراوان، تخلیه منظم ادرار، شست‌وشوی صحیح پس از اجابت مزاج، استفاده از لباس زیر نخی و پرهیز از پوشیدن لباس تنگ به‌ویژه در هوای گرم، به پیشگیری از عفونت کمک می‌کند. در زنان یائسه، استفاده از کرم‌های موضعی استروژن با نظر پزشک می‌تواند مفید باشد.
باورهای نادرست و توصیه‌های کلیدی
دکتر سلیمان میگونی همچنین به باورهای نادرست در این باره اشاره و عنوان کرد: یکی از باورهای اشتباه این است که نوشیدن زیاد آب زغال‌اخته یا دم‌نوش‌ها بدون درمان دارویی می‌تواند عفونت را رفع کند، در حالی که این روش‌ها صرفاً مکمل هستند، نه جایگزین درمان.
وی افزود: برخی دیگر تصور می‌کنند هر سوزشی در ناحیه تناسلی نشانه عفونت ادراری است، درحالی‌که ممکن است علت، حساسیت یا قارچ باشد. بنابراین، خوددرمانی با آنتی‌بیوتیک‌ها خطرناک بوده و منجر به مقاومت دارویی می‌شود. مراجعه به متخصص زنان در مراحل اولیه بسیار حیاتی است.