به گزارش خبرنگار مهر، آیشانی مدا گانگودا سرپرست دفتر نمایندگی توسعه سازمان ملل متحد در ایران در مراسم آغاز به کار ۱۷ مرکز سیار بهزیستی در سخنرانی خود که از طریق مترجم به حاضران ارائه شد؛ گفت:
خانمها و آقایان گرامی،
مایهی افتخار و سعادت است که امروز در کنار شما ایستادهام نه تنها برای گرامیداشت روز ملی بهزیستی، بلکه برای پاسداشت یک میراث مشترک:
چهل و پنجمین سالگرد تأسیس سازمان بهزیستی کشور.
۱ – چهل و پنج سال تنها یک عدد نیست روایتی است از تعهد، فراگیری و امید.
۲- در سراسر جهان، نظامهای رفاه اجتماعی ستونهای استحکام و کرامت انسانی بودهاند. از برنامه بولسا فامیلیا در برزیل، تا برنامههای حمایتی در آفریقای جنوبی و طرحهای سلامت در هند همگی گواه آن اند که هرگاه کشورها بر مردم خود سرمایه گذاری کنند، تاب آوری را آزاد کرده و امید را احیا میکنند.
۳- سازمان ملل متحد همواره رفاه اجتماعی را به عنوان یکی از ارکان توسعه انسانی و کرامت بشر ترویج کرده است. از طریق برنامه توسعه پایدار ۲۰۳۰ و ابتکارات مشترک نهادهایی چون دفتر توسعه سازمان ملل، یونیسف، سازمان جهانی بهداشت و سازمان بین المللی کار، از دولتها و شرکایمان میخواهیم تا نظامهای حمایتی قوی بنا کنند، دسترسی همگانی به سلامت و آموزش را گسترش دهند، و نابرابری را در همه اشکال آن کاهش دهند. این دیدگاه بر حقیقتی ساده استوار است:
رفاه اجتماعی، بنیان کرامت انسانی و سرمایه گذاری راهبردی برای ساخت جوامعی فراگیر و تاب آور است
۴- در ایران، این تعهد ریشه دار است. اصل ۲۹ قانون اساسی تصریح میکند که: برخورداری از تأمین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری، ازکارافتادگی، بی سرپرستی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبتهای پزشکی به صورت بیمه و غیره، حقی است همگانی و دولت موظف است با استفاده از درآمدهای عمومی این خدمات را برای همه ی آحاد ملت فراهم سازد. در طی ۴۵ سال گذشته، این اصل راهنمای تلاشهای خستگی ناپذیر سازمان بهزیستی بوده است.
۵- از کلان شهرها تا دورافتادهترین روستاها، سازمان بهزیستی همچون تکیه گاهی مطمئن حضور داشته است؛ با ارائه خدماتی چون مراکز نگهداری، کلینیکهای سیار، مراکز کاهش آسیب، و برنامههای تخصصی برای زنان، کودکان و افراد نیازمند خدمات خاص. برای آنان که با محرومیت و طرد اجتماعی مواجه اند، این سازمان کرامت و مراقبت به ارمغان آورده است.
۶- دفتر توسعه سازمان ملل نزدیک به دو دهه است که افتخار همکاری با سازمان بهزیستی را از طریق صندوق جهانی مبارزه با ایدز، سل و مالاریا داشته است.
این همکاری منجر به ایجاد زیرساختی تاب آور و انسان محور شده است:
الف. بیش از ۴۳۰ مرکز ارائه خدمت، ۵۸ خودروی ون سیار که ۱۷ مورد از آنها در سال جاری تجهیز شدهاند.
ب. در سال گذشته نزدیک به ۱۹۰۰۰ نفر توسط کلینیک سیار تحت پوشش قرار گرفتهاند. کادر درمانی متعهد که خدمات سالمت را مستقیم به افراد آسیب پذیر و دور از دسترس ارائه دادهاند.
در جنگ تحمیلی به ایران فعالیتهای بهزیستی متوقف نشد
۷- حتی در بحبوحه تنشهای منطقهای، خدمات سازمان بهزیستی متوقف نشد. این فقط تاب آوری نیست بلکه تعهد به خدمت عمومی در والاترین شکل آن است.
تأثیر تلاشهای سازمان بهزیستی در مدیریت شیوع بیماری ایدز
۸- نتایج نیز گویای همه چیز است:
الف. نزدیک به ۶۰ درصد از افراد دارایHIV از وضعیت خود آگاه اند
ب. بیش از ۴۰ درصد از جمعیتهای کلیدی توسط سازمان بهزیستی در سال گذشته بستههای پیشگیری دریافت کردهاند
ج. تقریباً بخش قابل توجهی از خدمات ارائه شده در زمینه HIV در ایران توسط سازمان بهزیستی انجام شده است.
د. در بیش از ۹۰ درصد از افراد تحت درمان، بار ویروس به حداقل رسیده است.
.۹ در اینجا لازم میدانم که از سازمان بهزیستی، دولت جمهوری اسلامی ایران و تمامی شرکای ما از جمله ارائه دهندگان خدمات، ایران خودرو دیزل و شرکت گواه برای اعتماد، همکاری و انعطاف پذیری بی وقفه تان صمیمانه سپاسگزاری نمایم.
۱۰- در مسیر پیش رو، دفتر توسعه سازمان ملل و سازمان بهزیستی به این میراث مشترک ادامه خواهند داد. هدف ما، گسترش خدمات سیار، تقویت سامانههای داده، مقابله با آسیبهای اجتماعی و شکل دادن به سیاستهای مبتنی بر شواهد است، سیاستهایی که فراگیر، پاسخ گو به نیازهای آینده و مبتنی بر کرامت انسانی باشند. این مدل قابلیت گسترش نیز دارد. با افزودن خدمات سالمت روان، درمان نگه دارنده، پیشگیری از خشونت و توان بخشی حرفهای.
۱۱- پس امروز، ما نه تنها گذشته را گرامی نمیداریم بلکه وعدهای برای آینده را جشن میگیریم. آیندهای که در آن، هر روستا، هر محله و هر خانه، شامل کرامت، امید و مراقبت باشد.
۱۲- از طرف دفتر توسعه سازمان ملل در ایران، صمیمانهترین تبریکات را به سازمان بهزیستی کشور تقدیم میدارم به همه زنان و مردانی که این میراث ۴۵ ساله را بنا نهادند. شما گواه آن هستید که هرگاه شور با تعهد همراه شود، تغییر نه تنها ممکن، بلکه اجتناب ناپذیر خواهد بود.